Cairdeas a chruthú tar éis dóiteáin

Tugtar Airbnb.org ar Thithe Oscailte anois

Rinneadh Airbnb.org, eagraíocht neamhbhrabúis 501(c)3 úrnua, de chlár Thithe Oscailte Airbnb. Go raibh maith agat as pobal Tithe Oscailte a chruthú linn. Táimid ar bís go nglacfaidh tú páirt sa ré nua seo.

Maidin an 8 Samhain 2018, bhí Melissa Johnson breis agus ocht mí torrach, agus bhí sí ag ligean di féin codladh amach fad a bhí a páistí dá réiteach féin don scoil. Is cuimhin léi a fear agus a hiníon ag caint faoin spéir—bhí cuma oráiste uirthi—agus ag smaoineamh b'fhéidir go raibh dóiteán i mbaile mór in aice láimhe.

Leathuair an chloig ina dhiaidh sin, chuir iníon Melissa glaoch. “Dúirt sí gur cuireadh an scoil ar ceal. D'éirigh mé, agus chonaic mé an spéir—bhain sé geit asam,” a deir Melissa. “Bhí sé dearg agus oráiste agus bhí sé cosúil le Lá an Bhreithiúnais. Agus ansin chonaic mé an luaithreach thart timpeall.”

Bhí cónaí ar Melissa agus a fear céile, Trevor, in Paradise, California, ar feadh 14 bliana—ach bhog siad isteach ina dteach seachtain roimh Dhóiteán Camp, dóiteán tubaisteach sa stát. An mhaidin sin, “dúirt rud éigin istigh ionam go raibh orainn gach rud a phacáil agus imeacht, ar mhaithe le sábháilteacht, chun bheith cinnte.”

Chomh maith le Melissa, Trevor, agus an bheirt pháistí a bhí acu, i measc “gach duine” bhí athair Trevor, beirt danar mhóra, púdal, cat, agus coinín. Chruinnigh siad in dhá charr, agus bhrostaigh Melissa chun a páistí a bhailiú.

“Bhí daoine ag dul as a meabhair agus ag tiomáint ar nós gealt. Rud a d'fheicfeá i scannán ag titim amach. Ní cheapfá go mbeadh ort teacht slán as sin agus rud chomh scanrúil sin a fheiceáil. Dóiteán ar chlé, ar dheis, os do chomhair, ar do chúl. Ag pointí áirithe mhothaigh mé go raibh mé ag tiomáint isteach sa dóitean—agus ní raibh a fhios agam an raibh mé ag déanamh na roghanna cearta maidir leis an mbealach a bhí mé a dhul. Bhí mé ag caoineadh an t-am ar fad.”

D'éirigh leis an teaghlach Chico in California a bhaint amach sa deireadh, áit a bhféadfaidís fanacht ag deirfiúr Melissa, ach árasán aon seomra leapa a bhí ann agus ceithre theaghlach ar an iomlán á n-óstáil. “Cúigear déag san iomlán a bhí ann, agus 18 nó 19 n-ainmhí,” arsa Melissa. “Chodail mo mham ina Durango, ach fós féin, bhí sé dubh le daoine san árasán sin—500 troigh cearnach b'fhéidir? Bhí sé an-mhíchompordach, go háirithe agus mé ag iompar clainne. Mar sin, bhí a fhios agam go raibh orainn smaoineamh ar rud éigin eile.”

Cúpla lá tar éis do Dhóiteán Camp tosú, bhí Cinde Dolphin ina suí sa séipéal, ag éisteacht leis an tréadaí ag caint faoi do dhícheall a dhéanamh. “An rud a bhí i gceist aige ná gan a bheith ag coinneáil aon rud siar agus saol luachmhar a dhéanamh de do shaol agus do dhícheall a dhéanamh,” a deir Cinde, fiontraí in Sacramento, California.

Oibrí deonach ar feadh an tsaoil a bhí i Cinde agus bhí sí páirteach cheana féin le grúpaí óige eaglaise, ag déanamh meantóireachta ar dhéagóir i gcúram altrama, agus ag eagrú bricfeasta do dhaoine gan dídean, i measc tionscadal eile. “Ach mar a chuala mé na focail smaoinigh mé, ‘Díreach síos an bóthar i gContae Butte, tá an dóitean uafásach sin ar siúl, agus níl mó dhícheall á dhéanamh agam,' an bhfuil a fhios agat? Tá sé an-deas roinnt blaincéad agus T-léinte a sheoladh, ach conas is féidir liom a bheith lárnach sa phróiseas téarnaimh?”

Chuaigh sí i dteagmháil leis an rannóg dóiteáin áitiúil, agus chuir siad i dtreo Tithe Oscailte í. Ní raibh aíonna Airbnb óstáilte ag Cinde riamh, agus is cíosaí í ina teach in Sacramento, áit a bhfuil teach aíochta muintire freisin. Le cead óna tiarnaí talún, ghlan sí an spás agus liostáigh sí é ar leathanach fóirithinte tubaiste Thithe Oscailte.

“Laistigh d'uair an chloig,” a deir Cinde, fuair sí teachtaireacht ó Melissa. “An líne oscailte a bhí ann—ní dhéanfaidh mé dearmad air choíche—‘Dia leat.' Agus ansin thug [Melissa] cur síos ar a teaghlach: mac 11 bhliain d'aois, fear céile, athair céile a bhí faoi mhíchumas. Ar sise, ‘Tá muid i mbarr ár gcéille faoi láthair. Is teaghlach beag muid agus tá cúpla madra againn. Tá a fhios againn gur fadhb a d'fhéadfadh a bheith ann, ach má tá tú oscailte, ba bhreá linn a bheith in ann fanacht i d'áit. Ó, agus tá mé an-torrach, freisin.' Chuaigh an scéal go mór i bhfeidhm orm—ní fhéadfainn a chreidiúint go bhféadfadh aon duine diúltú dóibh.”

D'fhreagair Cinde láithreach, agus i níos lú ná 24 uair an chloig, tháinig Melissa agus a teaghlach chuig Sacramento. Mar óstach céaduaire, is cuimhin le Cinde go raibh meascán mothúchán uirthi. “Bhí imní orm, mar níor chuir mé teach ar fáil do strainséir riamh. Sular fhreagair mé an doras, shíl mé, ‘Tá súil agam go bhfuil an rud ceart á dhéanamh agam. Is bean shingil mé atá i mo chónaí sa teach seo agus b'fhéidir nach é seo an rud is fearr le déanamh …' Ach nuair a d'oscail mé an doras agus nuair a chonaic mé [Melissa], bhí a fhios agam láithreach go raibh an rud ceart á dhéanamh agam.”

Is cuimhin le Melissa a bheith neirbhíseach freisin. “Ní bhíonn a fhios agat cén cineál áite atá romhat, agus muid ag teacht ó thurraing chomh mór, chomh tragóideach sin, ba dheacair dúinn gach rud a phróiseáil,” a deir sí. “Ach ní dhearna Cinde agus a meangadh gáire ach gach rud a dhéanamh níos fearr agus muid a chur ar ár gcompord. Ba léir gur dhuine an-deas a bhí inti.”

Bhí roinnt ullmhúcháin déanta ag Cinde chun an teaghlach a chur ar a chompord. Chuir sí tuáillí glana, cúpla téitheoir spáis agus seacláid the sa teach aíochta. “Smaoinigh mé ar an méid a bheadh uait agus tú ag bogadh isteach in áit nua agus ag smaoineamh, 'Céard a dhéanfaidh mé anois?'"

Bhí an bheirt bhan ag seoladh teachtaireachtaí téacs anonn is anall faoi chúrsaí lóistíochta, agus mar sin bhí a fhios ag Melissa cad a bhí le fáil sa spás. “Chuir Cinde in iúl dúinn nach raibh mórán spáis ann, ach ní raibh sise buartha mura rabhamar féin buartha. Agus ar ndóigh, is féidir linn dul in oiriúint d'aon rud. Bhí leaba bhreise ann le tarraingt amach, seomra folctha beag iontach—bhí sé an-ghleoite. Mhothaigh sé ar mo shuaimhneas mar a bheinn i mo theach féin.”

Thug Cinde foláireamh do chairde ar Facebook go raibh aíonna aici a chaill gach rud i nDóiteán Camp. Réitigh comharsana dinnéar, thug cairde clúidíní, éadaí agus cruib shúgartha don leanbh a bhí ar an mbealach. “Tháinig mo chairde le chéile,” a deir Cinde. “Sílim go bhfuil sé níos éifeachtaí má tá aithne agat ar an teaghlach a bhfuil tú ag cabhrú leis—ba mhaith le daoine tuiscint a bheith acu go bhfuil difear á dhéanamh acu do shaol duine éigin.”

Cé gur fhan teaghlach Melissa ar feadh trí oíche sular aimsigh siad árasán níos buaine, thug a gcuid ama ag teach Cinde deis dóibh a scíth a ligean agus a gcéad chéimeanna eile a phleanáil. “Shíl mé go mbeadh na deora leo agus go mbeidís an-imníoch,” a deir Cinde. “Ach le fírinne bhí siad go tomhaiste, ar nós ‘Go raibh maith agat. Beimid ar ár seanléim arís, agus táimid sásta go bhfuil áit againn inar féidir linn é sin a dhéanamh.' Deis [a bhí ann] dóibh a gcuid smaointe a chur le chéile, an tuiscint a fháil go gcaithfear gach rud a dhéanamh céim ar chéim agus go n-éireoidh leo.”

Inniu, tá cónaí ar theaghlach Melissa in árasán in Carmichael, thart ar 20 nóiméad ó Cinde. Rugadh an leanbh beag Annette cúig lá tar éis dóibh bogadh, agus bíonn Cinde agus Melissa i dteagmháil go minic trí theachtaireacht téacs, ag roinnt nuashonruithe agus pictiúr den leanbh.

Le déanaí, d'fhostaigh Cinde Melissa chun oideachas táirgí a dhéanamh ag a gnó beag, áit ar féidir léi a bheith ag obair go páirtaimseartha agus í ag tabhairt aire don leanbh. Deir Melissa gur "duine speisialta" í Cinde. "D'fhág sí lorg ar mo shaol. Ní dhéanfaidh mé dearmad choíche ar a cineáltas agus í ann dúinn. Bíonn sí ann dúinn i gcónaí agus cuireann sí lámh chúnta ar fáil aon uair a dteastaíonn ceann uainn.”

Tá Melissa agus Trevor fós ag iarraidh fáil amach conas agus cathain a dhéanfaidh siad an teach a atógáil in Paradise, ach tá an filleadh ina sprioc fadtéarmach acu cinnte. “Ní féidir liom a rá go raibh an tuairim céanna agam maidir le céard is baile ann sular tharla an tine," a deir Melissa. "I mo thuairim, is ionann an baile agus an áit a bhfuil do theaghlach. Is féidir leat do bhaile a dhéanamh in áit ar bith.”

Glac páirt i bpobal atá ag fás agus a léiríonn cumhacht na comhroinnte in am an ghátair.

Seans gur athraigh an t-eolas atá sa mhír seo ón uair a foilsíodh í.